Treść

Pod koniec ubiegłego roku w chętnie odwiedzanym zarówno przez mieszkańców Suchej Beskidzkiej, jak i goszczących w naszym mieście turystów Zespole Zamkowo-Parkowym została wybudowana tężnia solankowa, która jeszcze bardziej podniosła atrakcyjność tego miejsca. Wraz z ustaniem przymrozków została uruchomiona. Zachęcamy do jej odwiedzania i korzystania z prozdrowotnych właściwości inhalacji.

W Europie, najstarsze znane pozostałości tężni solankowych, zwanych również gradierniami, datują się na przełom II i IV wieku naszej ery. Pierwotnie służyły one do ekstrakcji soli kuchennej z wód solankowych. Jednakże wraz z rozwojem technik pozyskiwania soli oraz wzrostem zainteresowania balneologią, tężnie zyskały nowe znaczenie jako centra terapeutyczne. Balneologia, zajmująca się właściwościami leczniczymi wód podziemnych i borowin oraz ich zastosowaniem w medycynie, odegrała kluczową rolę w przekształceniu tężni w miejsca do inhalacji specyficznego aerozolu. Nowoczesne tężnie, umiejscowione głównie w uzdrowiskowych miejscowościach (w Polsce między innymi w Ciechocinku i Inowrocławiu), wytwarzają mikroklimat sprzyjający zdrowiu. Jego właściwości wykorzystywane są w profilaktyce i leczeniu wielu schorzeń górnych dróg oddechowych, zapalenia zatok, rozedmy płuc, nadciśnienia tętniczego, alergii, nerwicy wegetatywnej oraz ogólnego wyczerpania. Inhalacje powietrzem nasyconym solankowymi mikrocząstkami stały się skuteczną metodą wspomagającą zdrowie i poprawiającą jakość życia.

Tężnie konstruowane w celach leczniczych różnią się nieco od tężni produkcyjnych. Przede wszystkim solanka spływa głównie po ścianach, które są pionowe (a nie rozszerzające się u podstawy), by stworzyć jak największą ilość leczniczej mgiełki (podczas słonecznych i wietrznych dni parowanie jest najintensywniejsze, a w dni deszczowe i mgliste tężenie nie następuje prawie w ogóle). Tężnia w suskim parku zamkowym została wyposażona w unikalny w skali województwa system soniczny, powodujący, że proces inhalacji jest jeszcze bardziej intensywny.

Postawiona w Zespole Zamkowo-Parkowym tężnia została harmonijnie wkomponowana w parkową przestrzeń dzięki swojej formie, rozmiarom oraz starannie dobranej lokalizacji. Jej konstrukcja powstała z wyselekcjonowanego drewna i została pokryta gontem, co stanowi nawiązanie do dachu pobliskiego Domku Ogrodnika. Charakterystycznym akcentem architektonicznym jest wieżyczka umieszczona na szczycie dachu. Centralny punkt tężni tworzy kolumna z gałązek tarniny, która pełni kluczową rolę w procesie rozpylania solankowego aerozolu. Na granitowej posadzce stylowe ławki, co umożliwia jednoczesne korzystanie z obiektu około piętnastu osobom. Do tężni prowadzi wygodna ścieżka spacerowa, która zachęca do relaksującego spaceru i inhalacji w otoczeniu przyrody.

Koszt budowy tężni to 329 tys. zł. Przedsięwzięcie jest współfinansowane z budżetu Województwa Małopolskiego w wysokości około 105,3 tys. zł, w ramach dotacji pozyskanej przez samorząd miasta z programu „Małopolskie tężnie solankowe”.

Wojciech Ciomborowski