O fenomenie twórczych inspiracji Zegadłowicza mówił prof. Włodzimierz Próchnicki, literaturoznawca, „zegadłowiczolog”, podkreślając akcenty społeczne w twórczości E. Zegadłowicza i jego zdolność współodczuwania. Historię muzeum w Gorzeniu Górnym przedstawił prof. Henryk Czubała, również literaturoznawca i Prezes Fundacji „Czartak”. Burmistrz Miasta Sucha Beskidzka Stanisław Lichosyt podkreślił rangę i wartość przekazanych miastu zbiorów oraz wiążącą się z nimi odpowiedzialność. Te cenne dobra kultury stanowią bowiem kanon sztuki polskiej okresu dwudziestolecia międzywojennego. Barbara Woźniak zapewniła, że kolekcja będzie opracowywana naukowo i uzupełniana o nowe obiekty.
Uroczystym momentem tego wieczoru było wręczenie podziękowania od Burmistrza Miasta Sucha Beskidzka, Przewodniczącego Rady Miejskiej, Przewodniczącego Rady Muzeum oraz Dyrektora Muzeum dla Fundacji „Czartak”, reprezentowanej przez Panią Ewę Wegenke, wnuczkę Emila Zegadłowicza wraz z mężem Bolesławem, Mikołaja Zegadłowicza, wnuka artysty, Prof. Henryk Czubałę - Przewodniczącego Fundacji „Czartak” i członkinie Zarządu Fundacji: Janinę Dyrcz-Rzycką i Aleksandrę Wysocką.
Uroczystość uświetnił występ nauczycieli Szkoły Muzycznej w Suchej Beskidzkiej: Marty Bielawskiej Świgoń – skrzypce i Marcina Augustyna -fortepian. W ich wykonaniu zgromadzona po brzegi na sali publiczność mogła wysłuchać dwóch pięknych utworów: C. Saint-Saens’a „Łabędź” i R. Schumanna „Marzenie”, które stanowiły nawiązanie do tematu prezentowanych w suskim muzeum zbiorów.
Różnorodność kolekcji zgromadzonej w gorzeńskim dworze wynikała z osobistych zainteresowań poety, jak i z artystycznych przyjaźni, jakie zawiązał podczas studiów uniwersyteckich, a także w trackie pobytu w Poznaniu. Dlatego też w zbiorach kolekcji E. Zegadłowicza znalazły się liczne polskie prace graficzne i olejne, rzeźby oraz sztuka dalekowschodnia. Kompletność kolekcji dopełniała sztuka ludowa, min. „piecątki” i świątki Jędrzeja Wowry .
Wybór opowieści wystawienniczej został podyktowany ideą stworzenia „muzeum w muzeum”. W trzech salach wystawowych zaprezentowano przestrzeń pamięci, wyobrażeń i różnorodnych narracji przybliżających wrażenia z odczytania fenomenu kolekcji gorzeńskiej. Owe sale to miejsce spotkania dialogicznego, które inicjuje powstanie przestrzeni muzealnej, a jednocześnie nowego wymiaru wizualnego wraz ze stale odnawiającym się dyskursem artystycznym.
Na wystawie „Miłość do człowieka – Miłość do sztuki – Miłość do natury” można się przenieść się w sam środek zatrzymanej rzeczywistości, swoistego świata, który wypełniają prace wybitnych artystów takich jak: Jerzy Hulewicz, Jan Matejko, Józef Mehoffer, Wlastimil Hofman, Ludwik Misky, Zbigniew Pronaszko, Witold Pruszkowski, Leon Wyczółkowski oraz Stefan Żechowski, Jędrzej Wowro. A są to tylko niektórzy twórcy. Nawiązując do słów Zegadłowicza zapraszamy państwa do przeżycia dnia powszedniego, który nawiedza święto i nadzieja, w którym dochodzi do spotkania człowieka, sztuki i natury – na trwale połączonych z miłością. Oczywiście dla szkół już od połowy października zostaną uruchomione lekcje muzealne związane ze sztuką dwudziestolecia międzywojennego. Wystawę można zwiedzać w godzinach pracy muzeum.
Serdecznie zapraszamy!
Barbara Woźniak
Zwiedzanie muzeum – Zamek (całoroczne):
1. w sezonie:
od 1 maja do 30 września:
wtorek – sobota: 8:00 – 16:00
niedziela: 9:00 – 17:00
poniedziałek: nieczynne
2. poza sezonem:
od 1 października do 30 kwietnia:
wtorek – sobota: 8:00 – 16:00
niedziela i poniedziałek: nieczynne